دیر شده که بخوام ویولن یاد بگیرم؟ (بحثی در باب محدودیت سنی و فوبیای ویرتئوزهای 5 ساله ی کره و چین)

درود

در رابطه با سن شروع یادگیری موسیقی و مسائل امثالهم مطلب و مقاله در سایتها و کتابهای مختلف به وفور دیده میشه اما من میخوام این مطلب رو بدون نیاز به رجوع به هیچ کتاب خارجی و مقاله یا مسائل روانشناختی قضیه و خیلی به زبان ساده بنویسم.
با توجه به نظام اموزشی زمانگیر و وقت کش و انگیزه کش کشورمون و محدودیت در حرفه های هنری و بسیاری مسائل جامعه و مردم شناختی دیگر, ما با سیلی از جوانان رده ی سنی میانگین 17 با بالا(معمولا سنیه که دیگه طرف به خودش میاد و حرف زور پدر و مادر و ریاضی بخون مهندس عمران شو , مطربی اینده نداره رو نمیپذیره) مواجهیم که علاقه ی شدید به یادگیری موسیقی دارند(اینجا ساز ویولن رو معیار قرار میدم). این جوانان پویا و عزیز با عشق و علاقه از این کلاس به کلاس دیگه میرن و هرچه بیشتر با محیط و موسیقی و سازشون اشنا میشن توقعشون هم از کار خودشون میره بالا و البته از این نکته هم نگذریم که سیستم اموزشی ما چیزی به نام انگیزه و خود باوری به ما یاد نداده و 90% جوونهامون اگر والدین تحصیلکرده و یا حداقل اهل حمایت نداشته باشند در مواجهه با کوچکترین چالش های یادگیری موسیقی خودشون رو میبازند. عدم اموزش اصولی موسیقی هم یک بحثیه اما در همین سایت هم کم نیستند افرادی که با من در تماس بوده و حاضر نیستند دیدگاه و ذهنیتشون رو به کار عوض کنند و علاقه نشون بدن. مثلا پیغام میدن استاد امروز به من گفت تعویض پوزیسیونت خوب نیست-یا استاد به من گفت روی ارشه کنترل نداری و ناگهان چنان غمباد میگیرند و افسرده میشن و انتقاد سازنده بهشون بر میخوره که به همین راحتی خودشون رو از مرحله پرت میکنند بیرون و اون عشق و پویایی در مسیر یادگیریشون تبدیل به ایستایی و در جا زدن و نهایتا هم در حالت منفعل با شکست مواجه شدن و یک عمر حسرت خوردن میشه و یادشون میره از اول اصلا چرا شروع کردند و وارد دنیای موسیقی شدند. تا روزی که هنوز کار رو شروع نکردند دائما تئوری میچینند و دنبال استاد و اموزشگاه هستند. بعد که دسترسی پیدا کردند فکر میکنند قراره یک روزه نوازنده شد. فرق کودک با بزرگسال در همین کار کردن و یادگیری با خیال اسوده تره که البته کودک خردسال با خیلی از مسائل یک بزرگسال طرف نیست.

چه در سایتهای خارجی مثل violinist. com و چه در ایران کم نیستند افرادی که به هر دلیل دیر متوجه میشن چقدر عاشق موسیقی هستند و دائما از دیگران سوال ایا دیر شده بخوام ویولن رو یاد بگیرم رو میپرسند.

*هیچوقت برای شروع یادگیری دیر نیست*

کاملا بستگی به شما داره که دنبال چه هدفی هستید و هدفتون چقدر واقع بینانه است.اینکه جرات داشته باشید از خودتون بپرسید این هفته هدف تمرینم چیه/این ماه به چه هدفی میخوام برسم و نهایتا سال اینده همین موقع میخوام کجای مسیر باشم. اگر با خودتون روراست بودید و جواب این سوالها رو دادید شک نکنید که موفق خواهید شد و چه بسا خودتون از سیر پیشرفت خودتون شگفت زده بشید. اما اگر با خودتون روراست نبودید و نشستید رویا دیدید شک نکنید شکست خواهید خورد.

این ویدیویی که میبینید یک نوازنده ی اسکاندیناویاییه و خب نمیخوام بگم ویرتئوز شده ولی در حال حاضر در اسلو پایتخت نرو

ژ
و در شهر مالمو سوئد مستر کلاس برگزار میکنه و به درجه ی پروفسوری رسیده. این اقا در 20 سالگی نوازندگی رو شروع کرده و ناگفته نمونه که تازه چپ دست هم
هست :

یک خانم

در زیر بخشی از مقدمه ی کتاب پداگوگ مشهور و از بهترینهای جهان در زمینه ی تدریس ویولن(سایمون فیشر) رو که بسیار هم به کتابهاش علاقه دارم ترجمه میکنم :

i'm too old_you can't improve at my age :

گفته میشه مادامی که تا حدود 20 سالگی تکنیک نوازندگی خودتون رو ارتقا و توسعه نداده و به حد مطلوب و کامل نرسونید پروسه ی یادگیری بعد از این سن به شدت زمانبر و سخت خواهد شد. اینچنین استدلال شده که شما بعد از این سن شانسی بسیار کم و بازدهی کمتر برای پیشرفت دارید.

واقعیت اینه که شما در هر سنی میتوانید (پیشرفت) کنید. پیشرفت یعنی تغییر نگرش و روش های نوازندگی. همه چیز از الف تا ی در در اموزش تکنیک ویولن قابل توضیحه و زبانی که برای توضیح و انتقال این علم به کار میره تماما نسبت و تناسبه. به عنوان مثال(خودم نوشتم) برای سریعتر نواختن اسپیکاتو در کدام قسمت ارشه بنوازم و چه مقدار دور یا نزدیک به خرک ارشه بکشم و یا چه ارتفاعی ارشه رو روی سیم بلند کنم و نسبت این عوامل به همدیگه صدای خوب و تکنیک درست رو میسازه.

برای تغییر راه و روش نوازندگی و بهبود بخشیدن و پیشرفت, در ابتدا باید متغیرهایی که در رابطه با یادگیری تکنیک مفروض بهش نیاز دارید رو بهشون اشراف داشته باشید و بشناسید. و همچنین راه و روش اندازه گیری و سنجش این متغیرها نسبت به همدیگر/برای درست کردن یک کیک یا غذا به عنوان مثال باید نسبت مواد مورد نیاز به همدیگر رو بدونید اما مهم تر از اون اول باید مواد مورد نیاز برای اون غذا یا کیک رو بشناسید و بعد ترکیبشون کنید(مواد لازم!). سپس با اصلاح و کم و زیاد کردن و پیدا کردن تناسب صحیح یک عامل به دیگری میتونید در نوازندگیتون تغییر ایجاد کرده و پیشرفت کنید و این کاریه که در هر سنی میشه انجامش داد/
در هر سنی میتونید یاد بگیرید کدام نت رو با چه سرعت و وزن ارشه ای و چه مقدار دور یا نزدیک به خرک بنوازید.
در هر سنی میتونید یاد بگیرید دسته ی ساز رو بین انگشت شصت و سبابه تون بهش فشار وارد نکنید و راحت تر نگه دارید.
در هر سنی میتونید حرکت مورد نظر دست برای ویبراسیون رو اصلاح کنید.
در هر سنی میتونید ایتوناسیون صحیح نتهاتون رو با ارتعاش سیم دست بازش تنظیم کنید
و...

با ارزوی موفقی برای همگی.
پاسخگوی سوالات (منطقی) دوستان هستم.