مقاله ای از مجله ی Strad در مورد تدریس موسیقی مخصوصا سازهای زهی(مدرسین حتما بخوانند)

سلام دوستان. این پرسش و پاسخ توسط یکی از خبرنگاران این مجله با 5 نفر از مدرسین خبره ی دنیا صورت گرفته. در صورت نیاز به بررسی و حصول اطمینان به سایت [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] میتوانید مراجعه کنید(تاریخ مقاله 16 سپتامبر 2016)_نویسنده:Erika Burns

Geza Szilvay (1(نویسنده متد کالر استرینگز و مدرس ثابت در انستیتوی موسیقی شرق هلسینکی/فنلاند) قبل از پرداختن به کار تدریس ویولن به یک کودک, مدرس فارغ از برنامه کتابها و تمارین تکمیلی باید تصمیم گرفته باشد چه متدی را به عنوان خط مشی اصلی دوره دنبال خواهد کرد(به عنوان مثال ل ویولن_ساسمنسهاوس_ائوور...) ا ر سیستم های قدیمی را انتخاب می کنید(در اینجا منظور اموزش بر مبنای نت خوانی و کلا خواندن تمامی دروس قبل از اجراست که در متدهای قدیمیتر خیلی روی ان تاکید شده) یعنی اموزش به کودک بر مبنای خواندن , موظف هستید به منطق و استدلال متد مربوطه اشراف داشته باشید بدینوسیله همینطور موظف هستید توانایی اجرای تمامی دروس متد مربوطه را داشته باشید و بدین منظور باز هم موظف هستید تمامی کتب متد مربوطه را از اولین تا اخرین کتاب کار کنید. نه فقط کتاب اول(ترکیب دو متد و اموزش همزمان نیاز با کارشناسی و برنامه ریزه و یک مدرس فوق حرفه ای دارد البته در صورت نیاز به تکمیل کردن و کاستی های موجود در یک سیستم) قطعات اجرایی و رپرتوار chamber music یا گاها رپرتوار ارکسترال از همان بدو شروع و بسته به سطح و پیشرفت هنرجو باید شروع شده و کار شوند. به قول Zoltan Kodaly (پداگوگ موسیقی اهل چک_پایه گذار متد کودالی) برای کودکان فقط بهترین بهترینها قابل قبوله ! چون زود خسته می شوند و تمرکز طولانی مدتی ندارند. برای دستیابی به این مهم مدرس موسیقی باید دائما در کورس ها و ورک شاپهای مختلف شرکت کند ویک (بهترین) برای خودش بسازد. و در مورد هر متدی که میخواهد دوره اش را بگذراند مطالعات دقیق داشته باشد و با کلیات ان قبل از شروع تدریس و سیر صعودی متد اشنایی کامل داشته باشد.
در قبال تدریس باید 100% مسئولیت پذیر باشید و از لحاظ روحی و جسمی در طول کلاس اماده. رنگ لباس شما هم برای یک کودک خردسال قابل توجه است. برای هر هنرجو حتی خردسال ترین نقشه و استراتژی داشته باشید(تمرینات روزانه_ماهانه_سالانه)
یک رپرتوار یکسان و یک قطعه ی مشخص را با تمامی هنرجویان کار نکنید. در عوض ترکیب گسترده و خوبی از رپرتوار را جمع اوری کنید و با هنرجویان کار کنید. بدین شکل هیچوقت خسته و نا امید نخواهید شد.
در رابطه با تدریس باید مسئولیت پذیری و دلسوزی کامل داشته باشید. درس اول_سال اول اینها از لحاظ رشد تکنیکی _احساسی_معنا بخشی و موسیقایی مهمترین بازه ی زمانی برای یک کودک هستند. شما می توانید یک مسیر زیبا و پربار موسیقایی را برای یک کودک شروع کرده باشید و همینطور میتوانید یک قربانی بی علاقه و مجبور شده بار بیاورید. مورد اول بهتر است!

2) Bonnie Hampton (عضو هیئت علمی دانشگاه جولیارد) تدریس مسئولیت بزرگیه. باید اموخته باشید و تصور نکنید که نوازندگی فوق العاده شرط این است که من نوعی اماده ی تدریس هستم. اولین درسی که یک هنرجو از شما می گیرد بزرگترین تحول اوست در تداوم و ادامه ی کار. یک مدرس تازه کار باید دائما در زمینه ی اصول مقدماتی مشغول مطالعه و فکر کردن راجع به نحوه ی تدریس انها باشد:ازادی حرکت_بالانس _فرم خوب و انعطاف. اشتباه اموزش ارشه با دست چپ و نوازندگی با دست راست را برای کودکان چپ دست نکنید چرا که اگر این افراد بخواهند وارد ارکستر و عرصه های حرفه ای شوند نیاز به یادگیری و کار فشرده از اول دارند. موهبت بزرگیست که پداگوگ یا مدرس خوبی داشته باشید یا با چنین افرادی در رفت و امد باشید و کسب تجربه کنید در زمینه ی تدریس مفید و خوب. باید مثالهای کلیدی و استدلالهای خوب برای هنرجو بزنید. قدرت بیان و توضیح دادن خیلی مهمه. اما فقط نباید برای هنرجو سخنرانی کنید. کمتر صحبت کنید و بیشتر بخواهید که انجام دهد. دادن یک شروع و استارت خوب و لذتبخش به یک هنرجو کار سختی است. اما ایجاد علاقه و عشق به موسیقی سختتر و البته مهمتر.

3) Mimi Zweig (پروفسور و مدرس ویولن و ویولا در کالج پیش دانشگاهی دانشگاه ایندیانا_Jacob school of music)
خیلی مهمه که معلم اصول مقدماتی اموزش ویولن رو بدونه. به عنوان مثال:فهم صحیح از مقدمه چینی با توجه به ازادی و اناتومی شخصی بدن هنرجو و راحت و طبیعی بودن وضعیت بدن_نحوه صحیح اموزش صداسازی با تکنیکهای ساده ارشه :لگاتو_دتاشه_مارتله. یک معلم باید با انرژی بی پایان و ذوق و شوق سر کلاس ظاهر شود و هنرجو را مجذوب کند.

4) Boris Kuschnir (استاد کنسرواتوار وین و دانشگاه گراتز اتریش) مدرس باید بسیار با حوصله باشد و سیر پیشرفت هنرجویان را با هم مقایسه نکند و به انها زمان بدهد. طوریکه احساس نکنند اگر بعد از یک یا دو جلسه اشکالی را برطرف نکردند جلسه ی سوم اولتیماتوم انهاست و اخراجشان خواهید کرد. بعضی از مسائل و یادگیریشان نیاز به زمان و کار دارند. اهمیت زیادی به مراقبت از استایل صحیح هنرجویان و شرایط فیزیکی شان حین نوازندگی و همینطور شرایط روحیشان بدهید. نحوه ی در دست گرفتن ساز و ارشه باید کاملا منطبق با شرایط فیزیکی هر هنرجو باشد به دور از هرگونه فشار و تنش و نباید انها را محکوم به استفاده از یک سیستم نمود. به شخصه روی حرکت صحیح دست چپ در تغییر پوزیسیون و تعویض روان و نرم ارشه در نوک و پاشنه خیلی اهمیت میدهم. به هنرجویان رپرتواری متجاوز از حد فعلی نوازندگیشان و همینطور عقبتر ندهید. حتی اگر نوازندگی هنرجو تاثیرگذار است و دوست دارید موارد سختتر از وی بشنوید. رپرتواری که هنرجو هنوز تکنیکهای پایه ی انرا یاد نگرفته بسیار اسیب زننده است. مطمئن شوید که حداقل هفته ای دو بار هنرجوی خود را می بینید. به انها اجازه دهید و تشویقشان کنید در مستر کلاسهای سایر اساتید و نوازندگان مشهور شرکت کنند.
به شکل افراطی و دائمی لب به انتقاد از هنرجو نگشایید. مخصوصا در حضور والدین یا سایر هنرجویان. صدای خود را هیچگاه برای هنرجو بلند نکنید.
خجالت نکشید که هنرجوی شما حرفی را از معلمی دیگر یا هر نکته ای را که نمیدانید به شما بگوید. بشنوید و مطالعه کنید و یاد بگیرید. از باقی معلمها یاد بگیرید. بین هنرجوها فرق نگذارید و انهایی که مقام می اورند و در صحنه های حرفه ای نوازندگی می کنند را در اولویت و گلچین قرار ندهید.
در ذهن داشته باشید وجه تمایز یک نوازنده ی خوب فقط تکنیک نیست. بلکه صدای تمیز و شفاف و بیان صحیح هم مهم است.

5) Bruno Giuranna (مدرس ویولا در ایتالیا و ایرلند)
اگر میخواهید به یک کودک اموزش دهید در بهترین حالت خود باشید و قوه تخیل قوی و خلاق داشته باشید. شاید اینطور به نظر نرسد اما اگر کودک با منطق و ذهن خودش احساس کند در حال یادگیری مفید است, طوری پیشرفت می کند که هیچکس تصور هم نمی کند. راهکارهای فکری خود را دائما به چاش بکشید. اگر فکر می کنید یک نفر فقط با نواختن موسیقی پیشرفت می کند کمی تمرینات تکنیکی به او او بدهید. اگر فکر می کنید کسی باید تا مدتها تکنیک و اتود کار کند به او اعتماد کرده و قطعه ای به او بدهید تا برایتان اماده کند. این تفکر متضاد به شما می اموزد همه مثل هم نیستند و گاهی اوقات تغییر مسیر سیر پیشرفت یک هنرجو را دگرگون می کند.
اگر با یک هنرجوی حرفه ای کار می کنید مطئن شوید که قبل از کلاس حتما قطعه ی مورد نظر را تمرین کرده اید و ایده هایی برای تدریس ان در سر داشته باشید. دائما چک کنید که مفاصل ران _ستون فقرات _شانه ها در وضعیت صحیحی نسبت به هم قرار داشته باشند. شصت دست چپ باید در راحتترین وضعیت خودش باشد. بسیاری از اسیب دیدگی های فیزیکی نتیجه ی محکوم شدن هنرجو از جانب استاد به یک اکول ثابت و یکنواخت هستند. هر وقت هنرجو در اجرا به مشکلی برخورد. مرحله به مرحله کار را راحتتر کنید. از او بخواهید تمپو را ارامتر و ارامتر کند و مجددا بنوازد. ارشه گذاری ها ها را تا رفع مشکل حذف کنید. اینقدر اهسته و ساده تا بالاخره امکان نواختن را داشته باشد. سپس مجددا مرحله به مرحله موارد قبلی را اضافه کنید.
با ارزوی موفقیت برای همه/